Autobiografia. Relacja autobiograficzna z 1654 roku

Pochodziła ze średnio zamożnego mieszczaństwa z Tours. Przez dwa lata była żoną mistrza jedwabnictwa. W wieku 19 lat owdowiała pozostając z małym synkiem. Była osobą aktywną przedsiębiorczą dobrze orientującą się w interesach wymowną i radosnego usposobienia. 24 marca 1620 roku doświadczenie mistyczne wprowadziło ją w świat którego wspaniałości nie podejrzewała. Weszła na drogę która doprowadziła ją aż do najgłębszej zażyłości z Bogiem Trójjedynym którego wymagania czystości zażądają od niej bolesnych wyrzeczeń. Był to jednocześnie początek nadzwyczajnego powołania które ze świata interesów zawiodło ją do klasztoru urszulanek w Tours a następnie do Kanady. Pisząc Relację 1654 roku Maria od Wcielenia odkrywa głęboką jedność swego życia jej egzystencja nie przebiegała dwoma równoległymi torami zażyłość z Bogiem i doświadczenie mistyczne ukierunkowane do wnętrza oraz praca apostolska oddanie w służbie braciom. Szła za wewnętrznym wezwaniem i pozwalała się kształtować tak że jej zjednoczenie z Bogiem promieniuje teraz na zewnątrz i jest dla innych motywem zjednoczenia z Nim. Książka jej życia ma sens i niesie duszom przesłanie które w sposób pewny mówi o Bogu. Maria od Wcielenia może je przekazać światu bez lęku że na skutek tego coś się ulotni z jego aromatu. Własne życie ukazuje się jej zachwyconym oczom podobnie jak teraz oczom jej czytelników jako słowo Boga.