Generał Nil

Porywająca opowieść o jednym z najsłynniejszych wyklętych-niezłomnych, legendarnym dowódcy „Kedywu”, człowieku, którego Niemcy bali się jak ognia – generale Auguście Emilu Fieldorfie „Nilu”. Ilustrowana archiwalnymi zdjęciami historia życia człowieka wielkiej odwagi i niezłomnej woli, począwszy od czasów dzieciństwa, przez walkę o niepodległość Polski, wojnę z bolszewikami, wojskową karierę w dwudziestoleciu międzywojennym, wrzesień 1939 roku i walkę w konspiracji pod okupacją, aż po sowieckie łagry na Uralu, powrót do zniewolonej, komunistycznej Polski, aresztowanie, zbrodniczy proces, wyrok sądowy i morderstwo w majestacie bezprawia. Historia człowieka, o którym nigdy nie można przestać opowiadać kolejnym pokoleniom.

Od początku znajomości podświadomie czułem, iż jest to ktoś niepośledni, co od pierwszych chwil kształtowało mój stosunek do niego. Mój szacunek, a raczej uwielbienie dla jego osoby wynikało z wyjątkowej miary człowieczeństwa, które w warunkach obozowych uwidaczniało się u niego z całą wyrazistością. W miarę poznawania stawał się moim ideałem męskości o wielkim poczuciu godności i honoru (bez cienia pozy czy samouwielbienia). Cudowny gawędziarz, przenoszący nas swymi wspomnieniami daleko za druty. Miał co opowiadać, umiał i chciał nas wyrwać ze stanu przygnębienia i minorowych nastrojów. Cechowało go wspaniałe poczucie humoru, nawet trudnego do przekazania i zrozumienia dla tych, którzy nie poznali klimatu obozowego. Wrażliwy na to, co nazywamy sprawami człowieka, lecz bez cienia roztkliwiania się czy taniej czułostkowości. W każdym wypadku prawy.

Tadeusz Bobrowski,
towarzysz niewoli generała „Nila”
w sowieckim łagrze na Uralu