Hejterzy. Stare Herezje w nowych szatach

Żadna heretycka idea nie ginie. Stare herezje przebierają się tylko w nowe szaty. Trzeba przyznać, że ten ponawiany przez wieki, żmudny wysiłek, musi budzić zadumę nad wytrwałością i celowością działań wrogów Chrystusa. Zastanawia, jak zgodnie współpracują skrajnie różni od siebie innowatorzy.

-Protestantyzm. Zatrute źródło nowoczesności
-Arianizm. Największy kryzys Kościoła starożytnego
-Milenaryzm. O złudzeniu zbawienia w historii
-Apokatastaza, czyli wiara w powszechne zbawienie
-Pelagianizm. Ojciec Święty piętnuje tradycjonalistów, a co z progresistami?
-Gnoza i gnostycyzm. Pokusa samozbawienia przeciwko misji Syna Bożego
-Islam jako herezja chrześcijańska
-Modernizm. Suma wszystkich herezji

Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał to próżna jest nasza wiara. Pozostanie nam uprzejmość dla ludzi, zwierząt i przyrody, by poprawić dobrostan planety i przyszłych pokoleń zasiedlających ją istot.

Jezus, póki żył, walczył o sprawiedliwość społeczną; ale cóż, umarł, jak odeszli Sokrates, Budda czy Mani.
Prawdziwy Chrystus heretyków wszystkich stuleci - Mistrz z Nazaretu, Jezus-Nauczyciel, Jezus-piewca miłosierdzia i sprawiedliwości, jednostka wybitna, może nawet najdoskonalsza w dziejach - to po prostu Oto człowiek Poncjusza Piłata. To Chrystus progresistów XXI wieku, modernistów wieków XIX i XX, Jezus oświeceniowych filozofów, Emmanuel liberalizmu, Chrystus postępowych protestantów, ale także Chrystus Mahometa, Ariusza, Walentyniana i Marcjona?
Nie jest to jednak Chrystus Kościoła. Jedynego i katolickiego.