Marian Gołębiewski (1911-1996). Żołnierz. Opozycjonista. Imigrant

„W działalności niepodległościowej Mariana Gołębiewskiego można wyróżnić trzy główne okresy, a wyznaczyły je różne formy zaangażowania. Pierwszy, obejmujący lata 1939-1946, to walka zbrojna, najpierw w Polskim Wojsku we Francji i w Wielkiej Brytanii, potem przeszkolenie specjalne w Oddziale VI Sztabu NW, a następnie aktywność w strukturach Armii Krajowej, Delegaturze Sił Zbrojnych oraz Zrzeszeniu Wolność i Niezawisłość Okręgu Lubelskiego. Kolejny etap był związany z opozycyjną działalnością w organizacji »Ruch«, a następnie Nurcie Niepodległościowym i ROPCiO. Wreszcie ostatni, trwający od 1982 do 1996 r., to czas pobytu na emigracji, kiedy Gołębiewski występował w roli publicysty i kombatanta oraz dał się poznać jako zwolennik pojednania i współpracy polsko-ukraińskiej.
Dużą część życia podporządkował służbie na rzecz niepodległej Polski i w tym sensie zawsze konsekwentnie podążał wyznaczoną ścieżką. [...] Jako człowiek wychowany i uformowany w czasach II Rzeczypospolitej miał bardzo rozwinięte poczucie obowiązku wobec ojczyzny. [...]".

Z zakończenia