Mrówki w płonącym ognisku

Wędrówka po świecie dzisiaj zapomnianym ale zapraszającym do zatrzymania się w biegu spojrzenia w gwiazdy a także w głąb siebie... Tytuł odnosi się do zderzenia życia i żywiołu ognia. Jest wyrazem gorzkiej nadziei której mrówki w płonącym ognisku nie tracą. Symboliczna wymowa mrówki jest głębsza wobec ogarniającego nas ognia wojen a nade wszystko naukowej zabawy z możliwością nieobliczalnych skutków i katastrofy. Mrówki w płonącym ognisku to zatrzymane w czasie pewne miejsce na ziemi wraz z jego mieszkańcami którzy zbyt długo wstydzili się swojej wiejskości i są obciążeni kompleksem gorszości. Autorka ukazuje znaną jej wieś powojenną a także zachodzące na niej zmiany które powodują że miejsce to nie jest już wsią ale jeszcze długo nie będzie miastem. Opisywana wieś pracuje cierpi i bawi się. Ludzie planują małżeństwa - czasem z egoistycznych i materialnych pobudek - wychowują dzieci pomagają sobie nieraz się okradają mają swoje ambicje i słabości. Po prostu żyją. Przytaczane zwroty językowe i śpiewane kiedyś piosenki zderzane są z dzisiejszym wirtualnym światem w którym obowiązują już inne zasady. Świat opisywany przez Autorkę jest dzisiaj niemodny często zapomniany ale mody mijają a życie toczy się nadal i dlatego warto czasem zatrzymać się na chwilę spojrzeć w gwiazdy a potem także w głąb siebie.