Nie każdej zakonnicy tak wolno

Książka niemieckiej hispanistki Eriki Lorenz mówi o niezwykłym życiu i pięknej miłości.
Nieprawdą jest, że książka ta skierowana jest głównie do zakonnic, co mógłby sugerować jej tytuł. Ta intrygująca, chwilami skrząca się dowcipem książka będzie porywającą lekturą dla każdego, kto interesuje się historią i ludźmi. Ludźmi, którzy nie przechodzą nie zauważeni przez życie, którzy mają wpływ na sobie współczesnych i na potomnych.
Miłość św. Teresy i ojca Hieronima Gracjana odsłania tajemnicę ich bogatych osobowości i ukazuje, jak w ich wzajemnej więzi krzepła duchowość hiszpańskiej mistyczki i dojrzewała duchowość tego, którego ona chciała pociągnąć na wyżyny. Pytanie o istotę miłości jest tak dawne jak człowiek. Drąży każdego, zmagają się z nim filozofowie, artyści, poeci, mistycy wszystkich czasów. Przekonywającą odpowiedź dał na nie Arystoteles; jasne światło rzucił na miłość św. Augustyn, mówiąc: Amo, volo ut sis - /"kocham, chcę, abyś był/". M. Quoist natomiast nadał miłości oblicze Ukrzyżowanego, czyli /"miłości do końca/" (por. J 3, 1): /"Każda miłość, jeżeli jest autentyczna, któregoś dnia da ci krzyż/". Prawdziwa miłość jest bowiem wydaniem siebie, i taki jest sens greckiego słowa agape. Lecz jest ona także tęsknotą za byciem razem z osobą ukochaną (eros). Jest nie tylko ofiarą, jest także obecnością; nie tylko wydaniem siebie, ale także przyjęciem tego drugiego. Oba aspekty miłości najpełniej wyraża Eucharystia.