O imieniu i cnotach Maryi

„Celem i zamiarem z jakim napisałem te tajemnice było pobudzenie dusz do większego nabożeństwa do tegoż imienia Maryi i pragnienie, by mieć je nieustannie - na ile to możliwe - na ustach”.

„Kiedy Bóg chciał stworzyć świat stanęły przed Jego oczyma wielkie grzechy, jakie miały być na nim popełnione i – próbując to przełożyć na nasz sposób rozumowania, gdyż w inny sposób przejawiają się Boże myśli – rozmawiał ze swym Boskim Słowem: Dlaczego chcemy stworzyć świat na którym ma się popełnić tyle zniewag uwłaczających mej czci? Gdy tak pozostawał z tymi myślami ukazały się Jego oczom dwie dusze: Jezusa i Maryi, a widząc je tak doskonałymi i miłymi Jego woli miał rzec: Chociażbym stworzył świat na którym ludzie zadają mi wiele zniewag popełniając wielkie grzechy, to jednak skoro nie zbraknie tych dwu dusz tak miłych Bogu, chcę go stworzyć. I tak zawarł przymierze i pakt ze swym Synem, że świat zostanie stworzony, a Syn zawarł przymierze ze swym Odwiecznym Ojcem, że wcieli się w Maryi i umrze dla zbawienia świata. Dla tych powodów te dwie dusze zowią się przymierzem, z powodu którego Bóg stworzył i odkupił świat, a odstąpienie kogokolwiek od tego przymierza, jak mówi sam Pan, stanie się przyczyną jego potępienia, jeśli nie zostanie usprawiedliwiony” (o. Jerónimo Gracián de la Madre de Dios).