Odpamiętywanie polsko-żydowskie

Tytuł monografii Odpamiętywanie polsko-żydowskie można uznać za określenie całego procesu dokonującego się od ponad trzydziestu lat (od roku 1989) w badaniach historycznych, kulturoznawczych i literaturoznawczych obejmujących wkład polskich Żydów w rozwój kultury polskiej, ich uczestnictwo w życiu społecznym oraz relacje między nimi a pozostałymi Polakami. Na książkę składają się cztery działy. Pierwszy z nich, zatytułowany Między Arią a Golusem. O literaturze polskiej, żydowskiej i polsko-żydowskiej, zawiera materiał poświęcony tytułowemu obszarowi do roku 1939. Dział drugi - Cztery strony czasu. Wędrowki pisarskie Arnolda Słuckiego - w całości mówi o niezwykłym autorze przed- i powojennym, który wprawdzie doczekał się monografii, a odczytania jego utworów pojawiły się w wielu artykułach naukowych, jednak obecne w jego spuściźnie nasycenie wysoko zmetaforyzowanym językiem pełnym symboli i zagadek metafizycznych daje możliwość wciąż nowych interpretacji. W kolejnej części, zatytułowanej Dwie ziemie i dwa nieba. Literackie obrazy polsko-izraelskie, podmiotem są polscy pisarze w Izraelu, których ze względu na genezę przybycia do niego można podzielić na trzy grupy. Pierwsza obejmuje przedwojennych emigrantów znęconych do Palestyny ideologią syjonistyczną, druga - żydowskich żołnierzy z armii Andersa (i przemieszczających się z nią cywili), decydujących się na pozostanie na tej ziemi, aby włączyć się w budowę państwa żydowskiego. Trzecia grupa jest szczególna - to ocaleńcy z Zagłady. Monografię Odpamiętywanie polsko-żydowskie zamyka dział W tekstowym świecie Zagłady. O najnowszej literaturze polskiej. Ogląd sztandarowych dla tej tematyki utworów powstałych po roku 2000 poprzedza szkic przygotowujący, kierujący uwagę na wyniki badań poświęconych sposobom nowatorskiego opisu skutków Holokaustu za pomocą starożytnych toposów judajskich. Ze Wstępu