Sny wstaną... Grypsy Łukasza Cieplińskiego z celi śmierci

Publikacja przedstawiająca sylwetkę Łukasza Cieplińskiego oraz pisane przez niego do żony i syna grypsy. Są one świadectwem niepokojów i nadziei pokolenia mordowanego przez komunistów, są testamentem Polski Walczącej.

Nie mogłem inaczej żyć... Grypsy Łukasza Cieplińskiego z celi śmierci

Grypsy Łukasza Cieplińskiego, pisane przez niego podczas prawie pięciu miesięcy spędzonych w celi śmierci więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, są prawdopodobnie jedynym tak dużym i w swojej treści tak niezwykłym zachowanym zbiorem nieoficjalnych listów osoby skazanej w latach reżimu komunistycznego. To, że dziś można je oglądać i odczytywać, wydaje się graniczyć z cudem. Już samo pisanie ich w celi, zapewne naszpikowanej donosicielami UB, wymagało wiele trudu, aby całe przedsięwzięcie zachować w tajemnicy, wiadomo  jednak, że Łukasz Ciepliński nie był jedynym uwięzionym, który oczekując na wykonanie wyroku, żegnał się w ten sposób z rodziną.