Tempus non edax rerum. Inicjatywy i fundacje artystyczne ks. kanonika Michała Krassowskiego (ok. 1680-przed 1768)

Postać Michała Krassowskiego pojawia się w opracowaniach sztuki polskiej przy okazji omawiania architektury zespołu misjonarskiego w Siemiatyczach oraz przy opracowaniach aparatu szat liturgicznych z klasztoru oo. Paulinów na Jasnej Górze i z oratorium św. Filipa Neri w Neapolu. O samym kano-niku warszawskim i jego życiu właściwie niewiele było wiadomo, a infor-macje ograniczały się tylko do tych, które zostały zebrane na prośbę ojca Antonio Bellucciego.
Ten pochodzący z Podlasia duchowny wywodził się z rodziny skoligaconej ze znacznymi i znanymi rodami magnackimi, otrzymał doskonałe wykształce-nie, najpierw prawdopodobnie w kolegium jezuickim, potem podczas studiów filozoficznych na Uniwersytecie Krakowskim, a niewykluczone, że pobierał na-uki również poza granicami kraju. Około 1713 roku został proboszczem siemia-tyckim, w 1717 roku kanonikiem warszawskim, a następnie w 1722 roku mi-sjonarzem apostolskim. Michał Krassowski był wierny swojej deklaracji, jaką złożył, decydując się wstąpić do stanu duchownego, by patronować i wspomagać fundacje sakralne. Jako człowiek pogłębiający duchowość misjonarzy i wrażliwy na sztukę teolog, miał niewątpliwie znaczny wpływ na program ideowy wnętrza kościoła w Siemiatyczach, zgodny z kanonami Zgromadzenia Misjonarzy.
Pogłębione życie duchowne wpisujące się w klimat epoki baroku, przy niewątpliwej wrażliwości na sztukę, wpłynęło na działania ks. Michała Krassow-skiego na polu artystycznym, także jako inspiratora, konceptora i twórcy. Kanonik obdarzony był wielkim talentem pisarskim, posiadał też ogromną wiedzę teologiczną, którą wykorzystywał w swoich kazaniach. Barwny język i znajomość teologii odnajdziemy w jego thimaczeniu tajemnicy wcielenia, zarówno w tekście pisanym, jak i języku artystycznym zawartym w szatach liturgicznych.
Działalność ks. kanonika Michała Krassowskiego w sferze dziejów sztuki i kultury XVIII wieku ukazuje go jako współfiindatora, zaangażowanego pre-fekta budowy kościoła i domu misjonarzy w Siemiatyczach, autora koncepcji wnętrza kościoła utrzymanego w duchowości misjonarskiej, pomysłodawcy teo-logicznych i uniwersalnych programów artystycznych.