Biskupi - senatorowie wobec reform Sejmu Czteroletniego

Biskupi okresu Sejmu Wielkiego to grupa senatorów podchodząca do sprawy reformy Rzeczypospolitej Obojga Narodów z głęboką troską. To zręczni politycy, doskonale zorientowani w grze dyplomacji europejskich wokół "sprawy polskiej”. To także ludzie pragnący doprowadzić do odzyskania przez Polskę pełnej suwerenności i trwałego jej zabezpieczenia. Suwerenność Rzeczypospolitej była dla nich głównym celem politycznym i jej podporządkowywali zarówno działania na arenie międzynarodowej, jak i głębokie reformy państwowe. To biskupi-senatorowie mówili, że należy wyzbyć się politycznej naiwności i wiary, iż jakiekolwiek obce państwo przyjdzie Polsce z bezinteresowną pomocą, ale też, że nie wolno prowadzić "na kolanach” rokowań z mocarstwami. Właśnie biskupi głosili, że jeśli państwo ma być silne, to musi być sprawiedliwe wobec wszystkich swoich obywateli; ci zaś z nich, którzy otrzymali większe przywileje - przyjęli na siebie większe obowiązki wobec państwa.