Dzieła II. Porządek antyfonarza. Inne pisma o świętych obrzędach. Reguły życia duchownych i mniszek. Seria: Źródła i monografie 452

Książka, którą Czytelnik bierze do ręki, to drugi tom przekładu Dzieł Amalariusza z Metzu. Tom pierwszy, zatytułowany Święte obrzędy Kościoła, ukazał się dokładnie rok temu. Wielkim zobowiązaniem do pracy nad kontynuacją tłumaczenia stał się fakt, że papież senior Benedykt XVI wyraził zgodę na dedykowanie Mu przekładu i zechciał przyjąć specjalnie oprawiony egzemplarz publikacji, a także wyróżnienie książki przez kapitułę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich oraz uznanie przez JM Rektora KUL wydania dzieł Amalariusza po polsku za wydarzenie roku akademickiego 2016/2017 na Wydziale Nauk Humanistycznych.

W tomie drugim zamieszczono tłumaczenie De ordine antiphonarii, innego - obok Liber officialis - ważnego świadectwa liturgicznych zainteresowań Amalariusza oraz kilku pomniejszych jego pism, traktujących również o kwestiach ściśle liturgicznych: Missae expositionis geminus codex, czyli Wyjaśnienie Mszy w dwóch księgach; Canonis Missae interpretatio, czyli Objaśnienie kanonu mszalnego; Epistula ad Hilduinum abbatem de diebus ordinationis et quattuor temporum, czyli List do opata Hilduina o terminach święceń i o suchych dniach. W nawiązaniu do tytułu pierwszego tomu, ta część tomu drugiego nosi tytuł Inne pisma o świętych obrzędach. Trzecia część woluminu obejmuje przekład dwóch pism, których tematyka nie dotyczy zagadnień liturgicznych, ale zwyczajowo wiązano je z osobą Amalariusza: Institutio canonicorum Aquisgranensis i Institutio sanctimonialium Aquisgranensis (Reguły życia duchownych i mniszek). Stanowią one kompilację fragmentów z różnych autorów wczesnochrześcijańskich oraz z rozmaitych dokumentów Kościoła i odznaczają się wielkim walorem, tak historycznym jak i teologicznym.

Wydawca i autorzy przekładu mają nadzieję, że przekład całości dzieł Amalariusza z Metzu otwiera polskiemu Czytelnikowi dostęp do ważnych źródeł należących do dziedzictwa naszej wiary i naszej kultury, której bramą na świat pozostaje język Kościoła rzymskiego.