Klio na wolności. Historiografia dziejów najnowszych w Polsce po 1989 r.

Książka, którą mają Państwo w rękach, ma swoją historię. Zapoczątkowało ją spotkanie dwóch sposobów rozumienia przeszłości: teoretycznego i praktycznego. Pomysł, aby zderzyć ze sobą dwie dość odległe od siebie strategie pojmowania nauki, wynikał z potrzeb badawczych i z chęci pogłębienia refleksji nad historią najnowszą. [...] Dwadzieścia pięć lat to dobry okres, aby podsumować dotychczasowe badania, przyjrzeć się temu, co zostało dokonane, a czego nie udało się zrobić, czy i ja k zmieniło się uprawianie historii jako nauki, a gdzie można dostrzec jej swoiste długie trwanie; następnie zastanowić się nad potencjalnymi szansami i zagrożeniami, wreszcie nad jej perspektywami. [...] Oddajemy ten tom [...] z nadzieją, że wzbudzi dyskusję na temat zadań, jakie stoją przed historiografią dziejów najnowszych, oraz niebezpieczeństw, które mogą sprawić, że historiografia albo ograniczy się do przyczyn-karstwa, albo straci kontakt z rzeczywistością, nie tłumacząc jej i nie komunikując społeczeństwu, a tym samym nie realizując podstawowych celów uprawiania historii.

Praca zbiorowa: Marcin Kruszyński, Sławomir Łukasiewicz, Mariusz Mazur, Sławomir Poleszak, Piotr Witek.

Z wprowadzenia