Marcin Luter. Młodość i czasy studenckie 1483-1505

Bardzo mocna książka odsłaniająca prawdę o Marcnie Lutrze. Napisana przez protestanta, którego ród od początku związał się z luteranizmem - jest pracą naukową, która pozwoliła samemu Autorowi przekonać się jak wiele kłamstw "służylo" i nadal "służy" apologii postaci Lutra.
Ze wstępu do wydania czwartego:
W niniejszej książce pragnę wykazać, że 22-letni student prawa Marcin Luter został mnichem w wyniku tragicznego wydarzenia. Luter żył w czasach, gdy prawo pięści było jeszcze powszechnie zakorzenione w świadomości ludu. Co prawda w 1495 roku na Sejmie Rzeszy w Wormacji cesarz Maksymilian I ogłosił „Wieczny Pokój Krajowy”, zgodnie z którym wszelkie samowolne użycie broni było zabronione pod groźbą kary i klątwy, jednak korzystanie z pomocy sądów w celu obrony swoich praw uchodziło w dalszym ciągu – szczególnie wśród studentów – za „niemęskie”. Istnieje prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, że Luter jako student wszedł w konflikt z prawem karnym, zabijając w pojedynku kolegę ze studiów. Pozostaje jednak kwestią otwartą, czy popełnił czyn karalny. Być może istniały okoliczności usprawiedliwiające i/lub podstawy do wyłączenia winy, o czym będzie mowa w niniejszej pracy. Już po ukazaniu się trzeciego wydania znalazłem kolejne dowody potwierdzające dotychczasowe wyniki moich badań. Zostały one uwzględnione w wydaniu czwartym. Należy tu wymienić traktat Lutra o kościelnym prawie azylu, którego treść i okoliczności powstania potwierdzają wyniki moich wcześniejszych badań. „Traktat o Kościelnym Prawie Azylu” został opublikowany anonimowo po raz pierwszy w 1517 roku, a w 1520 roku pod nazwiskiem Lutra. Niedawno ukazało się również jego wydanie łacińsko-niemieckie: „Marcin Luter. Traktat o kościelnym prawie azylu”, przełożone z łaciny na język niemiecki, pod redakcją Barbary Emme, wyd. Dietrich- Emme-Verlag, Ratyzbona 1985.
Jurydyczne i biograficzne ustalenia dotyczące lat młodości i studiów Lutra zachęciły psychologów do ponownych badań nad jego kondycją psychiczną. Prof. dr Albert Mock podsumował aspekty biograficzne, psychologiczne i teologiczne w swojej książce „Pożegnanie z Lutrem. Psychologiczne i teologiczne refleksje z okazji Roku Lutra”, wyd. Luthe-Verlag, Kolonia 1985. Theobald Beer niezależnie od badań biograficznych i psychologicznych udowodnił, że chrystologię Lutra, jego „teologię rozpaczy”, należy antydatować aż do roku 1509. Drugie wydanie jego książki pt. „Radosna Zamiana i Spór. Podstawy teologii Marcina Lutra” ukazało się w 1980 roku w wyd. Johannes-Verlag w Einsiedeln