Radary III Rzeszy. Wojenne tajemnice Lubania

Wśród wielu technologii militarnych, nad którymi pracowali naukowcy i inżynierowie w III Rzeszy, były urządzenia radiolokacyjne. W swojej najnowszej książce S. Wrzesiński opisał historię jednej z głównych niemieckich firm - obok zakładów Lorenz i Telefunken - projektujących i wytwarzających systemy radiolokacyjne - utworzonego w 1934 r. przedsiębiorstwa GEMA (Gesellschaft für elektroakustische und mechanische Apparaten, pol. Towarzystwo Urządzeń Elektroakustycznych i Mechanicznych). Początkowo siedzibą firmy był Berlin, ale gdy nasiliła się aliancka ofensywa bombowa na Niemcy, w 1943 r. główny zakład produkcyjny przeniesiono do Lubania i ulokowano w halach zakładów włókienniczych Winklera. Początkowo firma GEMA produkowała radary wstępnego wykrywania wrogich okrętów dla Kriegsmarine. Następnie opracowano i rozpoczęto seryjną produkcję radaru wstępnego wykrywania celów powietrznych Fu MG 80 Freya dla Luftwaffe. Posłużył on do zaprojektowania radarów wstępnego wykrywania dalekiego zasięgu Wassermann i Mammut. Wszystkie te urządzenia miały wiele wersji i wariantów. Były wytwarzane do końca wojny w Lubaniu. W książce opisano także ewakuację zakładów GEMA w lutym 1945 r., przypomniano zacięte walki o Lubań na przełomie lutego i marca 1945 r., przytoczono wspomnienia o demontażu urządzeń z poniemieckich fabryk w Lubaniu i okolicy w latach 1945-1946. W aneksie opisano schroniska Hitler-Jugend w Lubaniu i okolicy, wykorzystanie lubańskiego więzienia w akcji "Noc i mgła" oraz powojenną eksplorację pozostałości zakładów GEMA. Tekst książki wzbogacają 62 zdjęcia oraz 14 map, schematów i rysunków.