Rodzinna kronika wigilijna

W "Europie ojczyzn” polska Wigilia zajmuje miejsce poczesne, jako wyraz umiłowania wartości humanistycznych i ogólnoludzkich. Jest przesłaniem pokoju, radości, gościnności, pojednania, przede wszystkim zaś chrześcijańskiej miłości. Od nas Polaków mogą się uczyć inne narody owego łamania się opłatkiem w tę wigilijną noc, aby "przełamała” się każda noc w życiu człowieka. W tym uniwersalnym symbolu objawia się "chleb, który zstąpił z Nieba”, a zarazem coś więcej niż tradycja: po prostu zwyczajny, ludzki gest i ciągła potrzeba – niekiedy tak trudnego – pojednania/przebaczenia/przełamania.
Oddajemy zatem Państwu Rodzinną Kronikę Wigilijną z życzeniem, aby dotarła ona do każdej polskiej rodziny w kraju i za granicą, aby stała się wizytówką tego, co w nas najświętsze i najpiękniejsze. W tym jednoczącym nas wszystkich geście przekazujemy najważniejsze skarby modlitwy, pamiątek, zwyczajów, obrzędów, kolęd, Gwiazdora, Gwiazdki, uroków (i smaków) wigilijnego stołu, życzeń, prezentów i tego, co trudno wyrazić, a co na zawsze pozostaje tajemnicą w sercu każdego, któremu droga jest ta "Święta Noc, co zajaśniała”.
Rodzinna Kronika Wigilijna składa się z kilku części. W części "Modlitewnej” znajdą Państwo szczegóły chrześcijańskiego obrzędu Wieczerzy Wigilijnej (wraz z tekstami specjalnych modlitw), czytaniem ewangelicznym przeznaczonym na Wigilię (w dwóch tłumaczeniach: Biblii Tysiąclecia i Biblii ks.Wujka). W kolejnych częściach opisujemy wzorcowy przebieg polskiej Wigilii, tradycje, zwyczaje i obrzędy świąteczne (wizyta Gwiazdora, szopka, jasełka, kolędowanie, historia opłatka i choinki itd.). Omawiając wigilijne zwyczaje i obrzędy staropolskie splatamy dwa kręgi kulturowe: dworski i chłopski, na których wyrosła tradycja polskiej Wigilii.
Zamieszczamy także papieskie teksty pasterskie Jana Pawła II i Benedykta XVI przeznaczone na Święta Bożego Narodzenia. w części poetyckiej publikujemy wiersze związane ze świętami, następnie tradycyjne polskie kolędy oraz wigilijne przepisy kulinarne. Wreszcie w ostatniej części pozostawiamy kilka kart na zapisy kronikarskie. Mogą się tam pomieścić wpisy gości wigilijnych, życzenia, opisy prezentów, wspomnienia dziadków. Niech ta Noc na długo i na zawsze utrwali się zatem w pamięci i stanie się dla wnuków i prawnuków świadectwem chwili, która oby trwała wiecznie, bo jest taka piękna!
Dariusz Piotr Klimczak
ks. Stanisław Zimniak SDB