Sejmik szlachecki ziemi chełmskiej 1648-1717

"Autor podejmuje ważny problem funkcjonowania lokalnego parlamentaryzmu w okresie staropolskim. Przedmiotem swoich badań uczynił ziemię chełmską, zaliczaną wówczas do tzw. Rusi Koronnej, a bliżej, tradycyjnie i konsekwentnie określanej jako Ruś Czerwona. [...] W ocenie merytorycznej pracy warto zauważyć jej oryginalność w podejmowaniu zagadnień omijanych przez polską historiografię w ostatnim półwieczu, solidną podstawę źródłową formułowanych wniosków oraz umiejętność analizy złożonych niejednokrotnie zagadnień historyczno-prawnych”.

Dr hab. Zdzisław Budzyński, prof. Uniwersytetu Rzeszowskiego

"Wybór zagadnienia badawczego jest trafny przez fakt sprawdzenia na tym przykładzie ogólniejszych ustaleń historiografii polskiej na temat sejmików, jak również z uwagi na pogłębienie naszej wiedzy o samorządzie szlacheckim Rusi Czerwonej, która stanowiła swoisty pomost tych ziem z Małopolską. [...] Opracowanie wypełnia poważną lukę w historiografii polskiej i stanowi przykład dobrze napisanej monografii z wykorzystaniem solidnego warsztatu historyka”.

Dr hab. Henryk Gapski, prof. KUL