Życie jako zmaganie ze śmiercią

W książce tej Remi Parent mówi nie tyle o śmierci końcowej, ale przede wszystkim, o ciężarze codziennej śmierci: chore ciało, które niszczy ważne dla nas plany, miłość, która wydawała się coraz mocniejsza, a która stopniowo słabnie, niezliczone zwolnienia z pracy, które skazują na brak poczucia bezpieczeństwa i łamią egzystencję osobistą i rodzinną, przerażające statystki samobójstw ludzi młodych... Autor porusza tutaj trudny, często pomijany temat. Możemy bowiem nie mówić o codziennej śmierci, jednak wówczas dyktuje nam ona swoje prawa i tym łatwiej manipuluje naszym życiem, tak że staje się nienazwanym i niemożliwym do nazwania upiorem, a my unikamy patrzenia jej w twarz. Remi Parent przełamuje tabu i pisze o śmierci w sposób otwarty, oswaja z nią; przekonuje nas, że śmierć jest częścią ludzkiego istnienia. Przede wszystkim jednak mówi o tym, że śmierć jest już zwyciężona przez Jezusa Chrystusa – i stwierdzenie to nie kryje w sobie żadnej magii.