Życie wspólnoty w świetle Słowa Bożego

Autor odpowiada w tej książce na ważne i często stawiane pytania: jaka powinna być wspólnota chrześcijańska? Jakie mogą pojawić się w niej problemy i w jaki sposób je zwalczać? Wyjaśnia, że nawet kryzys jest szansą rozwoju. Omawiając sprawy współczesnych wspólnot chrześcijańskich, autor opiera się głównie na Dziejach Apostolskich i Pierwszym Liście do Koryntian, stawiając jako wzór i przewodnika w niniejszych rozważaniach św. Pawła.
Wstęp do książki
Niniejsza książka ma za sobą pewną historię. Jej autor od kilkunastu lat wciąż jest bowiem pytany o to, jaka powinna być wspólnota chrześcijańska. W tym czasie autor wygłaszał konferencje i rekolekcje, których temat w różny sposób dotykał problematyki wspólnoty. Adresatami były grupy modlitewne, wspólnoty nurtu chrześcijaństwa charyzmatycznego oraz osoby należące do różnych zakonów i zgromadzeń. Punktem wyjścia i odniesienia dla formułowanych wniosków była Biblia, a zwłaszcza Dzieje Apostolskie i Pierwszy List do Koryntian. Życie natomiast samo dopisywało kolejne tytuły konferencji, które inspirowane były przez pytania i stawiane problemy.
Z biegiem lat pojawiały się też publikacje związane z tą tematyką. Część tekstów zawarta w niniejszej książce znalazła się – choć w nieco innej formie – w “Zeszytach Odnowy”, formacyjnym piśmie Odnowy Charyzmatycznej, niektóre natomiast – w innym ujęciu – w książce “Od ewangelizacji do wspólnoty” (Wyd. WAM). Większość jednak powstała specjalnie na sesję w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie, która odbyła się w dniach 7-9 listopada 2003 roku.
Kto chciałby porównać wcześniejsze teksty z niniejszym opracowaniem, ten odkryje, że te same teksty biblijne są przybliżane, wyjaśniane i odnoszone do życia w nieco inny sposób. Dzieje się tak ze względu na aktualnych słuchaczy i ich problemy, a także z racji nowych przemyśleń i nowego usystematyzowania. Dlatego organizatorom, zapraszającym, osobom towarzyszącym oraz uczestnikom spotkań wokół tematu wspólnoty należą się serdeczne podziękowania za wdzięczne słuchanie i współtworzenie wspólnoty wokół Słowa Bożego.
Całość autor ośmiela się dedykować o. Piusowi Filipkowi OCist. i jego wspólnocie modlitewnej “Metanoia”. Jest to wyjątkowy znak na mapie duchowej Krakowa istniejący już od przeszło dwudziestu lat; znak Bożej łaski i współpracy ludzi usiłujących budować wspólnotę chrześcijańską zawsze wierną tradycji apostolskiej a równocześnie otwartą na niezwykłe prowadzenie Ducha Świętego oraz Jego dary.