Działalność naukowa ks. prof. Wincentego Granata

Każdy człowiek w Polsce interesujący się teologią musi, wcześniej czy później, zetknąć się z dorobkiem naukowym ks. profesora Wincentego Granata (1900-1979), w latach 1965-1970 rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jego dzieła są do dziś kopalnią wiedzy, dla wszystkich, którzy chcą zdobyć solidne przygotowanie teologiczne. Pamięć o nim jest ciągle żywa również dlatego, że był on w jednej osobie teologiem i świadkiem, myślicielem i świętym, człowiekiem rzetelnej wiedzy i autentycznej duchowości, zwolennikiem personalizmu i miłośnikiem osoby. Ci, którzy mieli szczęście się z Nim spotkać, zaświadczają, że to czego nauczał miało odzwierciedlenie w jego życiu. Motto umieszczone na samym początku, streszcza dzieło i osobę lubelskiego teologa.
Dziedzictwa ks. Wincentego Granata nie można mierzyć tylko według jednego kryterium, podobnie jak nie można oceniać jego sylwetki według jednej, przyjętej miary. W jego dziedzictwo (dorobek) wpisują się uczniowie i wykładowcy, którzy wyszli z jego szkoły, publikacje naukowe i popularne, działalność administracyjna jako rektora, a nadewszystko to, kim był i jakim był. Jednym słowem - patrząc na postać Sługi Bożego ks. Wincentego Granata, możemy stwierdzić, że był on świadkiem jako nauczyciel, i nauczycielem poprzez świadectwo.
Publikacja dr Haliny Ireny Szumił Działalność naukowa ks. profesora Wincentego Granata jest rodzajem dokumentu i świadectwa, że w 26 lat od śmierci Sługi Bożego i 40 lat od objęcia przez niego funkcji rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nie wygasło zainteresowanie jego dorobkiem, a wręcz przeciwnie, coraz bardziej inspiruje i pociąga. W tym miejscu warto odnotować publikację tej samej autorki: Deo et Ecclesiae. Życie i działalność ks. Wincentego Granata (Opole 1993), która była pierwszą próbą kompletnego przedstawienia sylwetki naukowej profesora KUL. Obecna praca Haliny I. Szumił posiada bardziej rozbudowaną część prezentującą dorobek naukowy lubelskiego teologa oraz dokumentacię wszystkich dotychczasowych opracowań drukowanych i prac dyplomowych (doktoratów i magisteriów) wraz z wykazem ich spisu treści. Jest to główny walor tej publikacji, gdyż pokazuje nam w jakim kierunku idzie refleksja prowadzona na kanwie dorobku Księdza Profesora.
Nasz teolog dostrzegał potrzebę łączenia filozofii i teologii, w imię zbliżenia współczesnego człowieka do wspaniałej prawdy o nim, objawionej w Jezusie Chrystusie, ale i oglądanej z wysokości teorii personalistycznego humanizmu. Tym się tłumaczy jego niezwykły entuzjazm myśli. Chrześcijaństwo nie było dla niego ideą czy zbiornikiem zasad, lecz żywą Osobą: Jezusem Chrystusem. Wśród licznych tekstów Profesora można dostrzec zbieżność jego poglądów z przesłaniem encykliki Jana Pawła II Redemptor hominis. Podobnie jak Papież - Polak, ks. Wincenty Granat odnajdywał odpowiedź na fundamentalne pytania człowieka w Tajemnicy Jezusa Chrystusa, co wyraził w dwutomowym posoborowym podręczniku teologii dogmatycznej Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie (Lublin 1972-1974).
Wincenty Granat nie tylko dał się poznać jako wybitny teolog, autor dziewięciu tomów Dogmatyki katolickiej (Lublin 1959-1967), ale też jako filozof i humanista, publikując bogate w treść dzieła: Osoba ludzka. Próba definicji (Sandomierz 1961); U podstaw humanizmu chrześcijańskiego (Poznań 1976); Personalizm chrześcijański. Teologia osoby ludzkiej(Poznań 1985).
Autorce należą się wyrazy uznania i wdzięczności za przybliżenie nam tej postaci, od bogactwa której nie powinny nas oddalić ani upływające dni, ani tym bardziej milczenie czy zapomnienie. Sądzimy, że "Doctor humanus" i jego droga życiowa, warte są przybliżenia współczesnemu człowiekowi, który kocha Boga i ludzi.

ks. dr hab. Krzysztof Guzowski
Katedra Personalizmu Chrześcijańskiego KUL