ks. Idzi Benedykt Radziszewski. Pisma

Przypadająca w 2008 r. dziewięćdziesiąta rocznica powstania Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II sprzyja przypomnieniu jego genezy, a tym samym jego twórcy i charyzmatycznego rektora - ks. Idziego B. Radziszewskiego. Z okazji przygotowań do otwarcia KUL pisał o nim ks. Marcin Szkopowski w "Kurierze Warszawskim" (Uniwersytet w Lublinie) w sposób jakże daleki od dzisiejszej nijakiej lub złośliwej frazeologii: jędrnie, wyraziście, jednoznacznie, odważnie. W ks. Radziszewskim "łączą się harmonijnie uczony teolog, filozof, psycholog, przyrodnik i socjolog. Iście benedyktyńska pracowitość dała mu ogarnąć szerokie pole nauki, a jasny i bystry umysł i wrodzony krytycyzm pomogły do stworzenia dzieł o wysokiej wartości naukowej. Pisze nadzwyczaj interesująco, a przy tym ściśle, niezwykle jasno, bez cienia frazeologii. Styl ma wytworny, językiem włada czystym i pięknym. Człowiek o gołębim sercu, niesłychanie skromny i prosty, charakter posiada mocny, sąd jasny o rzeczach i sprawach i cywilną odwagę w wypowiadaniu swojego zdania. Jako kapłan - nieskazitelny, jako obywatel - gorący i czujący. Młodzież duchowna przepada za swoim kierownikiem, ufa mu bezgranicznie i nic przed nim nie ukrywa. Głowa i serce szerokie, dalekie od cienia partyjności politycznej i socjalnej lub zaściankowości wyznaniowej. Jemu episkopat i ministerium powierzyły utworzenie nowej uczelni".
Pora więc najwyższa, by przypomnieć ten czysto brzmiący głos i bogactwo tematów, które podejmował. Na początek wydawcy zdecydowali się przypomnieć pisma ks. Radziszewskiego, które on sam skierował do druku, a więc dokonania najbardziej dojrzałe i oryginalne. (ze Wstępu)