Scripta Biblica et Orientalia 2 (2010)

Zakres zainteresowań inicjatorów publikacji przedstawianego czasopisma kształtuje się w dużej mierze tak jak historia badań nad starożytnym Bliskim Wschodem. Punktem wyjścia były studia nad Biblią, jako jednym z najważniejszych źródeł kultury, a dla wielu także i religii. Stąd pierwszy człon nazwy czasopisma - Scripta Biblica. Ponieważ jednak nie sposób zajmować się Biblią, pomijając jej tło historyczne i kulturowe, stąd też konieczne są studia nad starożytnym Izraelem. Z kolei oczywiste jest, że teren Izraela/Palestyny nie był samotną wyspą, konieczne jest więc poznanie kolejnych kultur starożytnego Bliskiego Wschodu. Jest ich wiele, począwszy od prastarego Egiptu, poprzez zróżnicowany Syro-Kanaan wraz z Cyprem, rozległą Arabię, górzystą Anatolię, Mezopotamię z jej ogromnym bogactwem, skończywszy na kulturach wyżynnego Iranu. Nie sposób także ominąć kultury greckiego, a następnie rzymskiego Orientu. W ten oto sposób ukazuje się nam drugi człon nazwy - Scripta Orientalia [...].
Scripta Biblica et Orientalia chcą integrować polskich naukowców zajmujących się starożytnym Bliskim Wschodem. Wskazuje na to już sam fakt, że za tym projektem stoją cztery polskie uniwersytety: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytet Warszawski. (Od Redakcji)