Deus semper maior. Teologiczny obraz Boga w mariologii

Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o teologiczny obraz Boga w mariologii polskiej XX wieku było głównym zadaniem niniejszego opracowania. Motywem przewodnim była dewiza Deus semper maior. Dla tego studium wyznaczała ona dwa istotne kryteria teologicznopoznawcze. Po pierwsze, Bóg jest zawsze większy od ludzkich pojęć. Język teologii można i trzeba ulepszać, aby wyrazić słowo "z Boga", "do Boga" i "o Bogu". Jednak, mimo samoobjawienia i samoudzielania się Boga Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym, Bóg pozostaje dla człowieka nieogarniony. To zaś w jakiejś mierze winno skłaniać do usprawiedliwiania języka w teologii. Po drugie, Bóg jest zawsze większy od człowieka, niezależnie od tego, jaka rola przypadła mu w dziejach zbawienia. Właśnie historia zbawienia odsłania, iż zgodnie z zamysłem Boga, czy to poszczególne osoby, czy narody spełniały i spełniają w niej ważną rolę. Wówczas, gdy Słowo miało stać się ciałem, szczególną misją w ekonomii zbawienia została obdarzona Maryja z Nazaretu. Należało zatem i należy zawsze się spodziewać, że dewiza Deus semper maior winna również jaśnieć w mariologii. (z Zakończenia)