Idzi Radziszewski. Charyzmatyczny psycholog

Autor książki wskazuje, że Idzi Radziszewski widzi polenejalność metodologiczną rozwoju psychologii jako nauki w obszarze jej współpracy 7 naukami biologicznymi, a zwłaszcza z fizjologią. Poprzez swoje badania laboratoryjne stal się on nie tylko specjalistą w psyehofizjologii eksperymentalnej, lecz również i biologicznych podstaw psychologii. Do jego pasji badawczych należało jednak zgłębianie psycholizjołogicznych podstaw dwóch analizatorów zmysłowych: zmysłu równowagi - zlokalizowanego w kanałach półkolistych ucha środkowego oraz zmysłu słuchu - zlokalizowanego w narządzie ślimakowym ucha wewnętrznego. Za największe osiągnięcia w dziedzinie psychofizjologii Idziego Radziszewskiego należy uważać jego interpretacje psychologiczną samej istoty zmysłu równowagi i sl uchu jako narządów percepcji bodźców ujmowanych fizyko-matematycznie. Psychologia jako dyscyplin;! naukowa winna się opierać na źródłach poznania, którymi są sądy a posteriori, a więc wynikające z obserwacji, eksperymentów, jak jest to typowe dla nauk przyrodniczych.

Z recenzji dr. hab. Stanisława Głaza, prof. Akademii Ignatianum w Krakowie

Monografia wypełnia lukę w piśmiennictwie psychologicznym nt. historii polskiej myśli psychologicznej, przedstawiając sylwetkę Idziego Radziszewskiego jako jednego z niekwestionowanych jej pionierów. Jego oryginalna koncepcja teoretyczna, warsztat badawczy i ogromny wkład w rozwój psychologii jako dyscypliny naukowej sprawiają, że zasługuje on na upowszechnienie w podręcznikach psychologii jako polski przykład jednego z twórców narodzin tej dyscypliny naukowej. Wartość tej książki wynika nie tylko z faktu, iż może wzbogacić listę podstawowych lektur dla studentów psychologii z kursu historii myśli psychologicznej, ale może inspirować poznawczo także wytrawnych badaczy, których nieposkromiona motywacja badawcza zmierza ku odkrywaniu nowych paradygmatów w psychologii. Pomimo upływu wieku viele zagadnień psychologicznych zaproponowanych przez Radziszewskiego jako ważnych w poznaniu złożonej psychiki ludzkiej ciągle czeka na gruntowne zbadanie.

Z recenzji dr. hab. Antoniego Wontorczyka, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego