Teoria - literatura - dyskurs. Pejzaż postkolonialny

Znakomita książka! W sposób harmonijny łącząca wysokie walory pracy naukowej z prawdziwą pasją badawczą, a przy tym - pasjonująca w lekturze. Wśród dotychczasowych książek i studiów traktujących o problematyce postkolonialnej zajmuje miejsce osobne i wyjątkowe. Wyróżnia się pogłębioną refleksją teoretyczną, popartą prawdziwie imponującą erudycją, oryginalnością pomysłów oraz szerokością ujęcia. Jest to przy tym zbór studiów napisanych stylem, który świetnie spina logikę i przejrzystość wywodu z chwalebnym unikaniem pseudonaukowego żargonu. [?] Książka Dariusza Skórczewskiego stanowi nie tylko interesujący zbiór studiów o literaturze polskiej, oglądanej z perspektywy postkolonialnej, ale zawiera także dalekosiężny projekt badawczy [?] Mam nadzieję, wywoła dyskusję w środowiskach akademickich, ale będzie też ważną i stymulującą lekturą dla wszystkich czytelników zainteresowanych literaturą i kulturą polską. (z recenzji prof. Aleksandra Fiuta) W kulturze polskiej często brakowało - ze względu na niemożność skupienia się na cyzelowaniu słownictwa i retoryki ("Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy") - wyważonych i nieobarczonych emocjami rozpraw polemizujących z fundamentalnie błędnymi, sfałszowanymi lub zgoła wyssanymi z palca tekstami o Europie Wschodniej i Polsce, które obficie produkują naukowcy anglojęzyczni. Polscy intelektualiści często prawidłowo te teksty oceniali, ale głównie przy pomocy krótkich metafor - trafnych i potrzebnych, ale niezastępujących argumentacji naukowej. Książka Dariusza Skórczewskiego jest jednym z tych dzieł, które muszą powstać, aby na błędne interpretacje Europy Wschodniej właściwie odpowiedzieć. [?] Charakteryzuje się otwartością na inne kultury, a jednocześnie szacunkiem dla własnej. Jej oryginalne i trafne interpretacje demonstrują umiejętność wydobycia z utworów literackich znaczeń, których nawet skądinąd znakomici literaturoznawcy dotychczas nie potrafili zauważyć. (z recenzji prof. Ewy Thompson)